PİNOKYO

12 05 Kısım

Kışın ortasında, fırtınaya yakalanan kişiler öyle yapmıyor. Bak; işine devam etmek için, yoluna devam ediyor. Korku bir tek senin için, değildir yani? Sevgili de, yar de! Papatya çiçeği, batıl olayına gir! Girme, ama? Yine; sev beni de, diyeyim. Hazirandan sonra, koş! Sakın; kışın hazanına yakalanma de! Hakkındır birbirimize limanız sonuçta. Ben, sen, hatta kimse! Masumiyetini, dilini, dinini, kaybetmez sonuçta. Son ana yani? Ölüme yaklaştığında! Neden tutuşur, kişilik insanlık unutulur? Bilemem, ama! Dedemizin gidenlerimizin, acı çekmeden gittiğine inanıyorum ki! Ben bile, acılı ölümün istenmemesini anlıyorum. Ama; bilinmez diyorum içimden. Dışımdan; susun konuşulması bilinmeyen, noktalara varanlar için diyorum. Haklı ya da haksız olarak. Gece gündüz zaman farkı, aranmadan? 

Kara İnci