29 Aralık 2016 Perşembe

DEDEKTİF ''KİLİT NOKTAYI BULDU''


00 01 Kısım

Acı çok büyük olunca, ölüm yüreğe çöreklenir! Nasil olacagini, ne halde oldugunu sormaz? Bir bedene toprak atip, unutmak kolaydir ama! Ya kisinin ruhunu? ''Cenazeden dönmek mi, orada bulunmak mi'' derseniz? Her ikisine de; hayir, derim! Zor olan geride biraktiklarina, sahip cikmak. Anneanne ailenin başı doğru, ama? Anne: Dünyevi kişilerin çoğalmasını sağladı. Haktır onlara, doğruluk! Hayır ve iyilik; nefsi, nefesi korkutur mu, sevdirir mi?

Gül Savaş 

28 Aralık 2016 Çarşamba

DEDEKTİF'' ADRES DEFTERİNİ UNUTTU''


00 00 Kısım

Yeni bir sayfaya; mutluluğunu, umutlarını, iyi yanlarını ruhunu aktar. Ama unutma! Defterin iki sayfalık ise; bir kenara atarsın, umutlarını... Bir tek sen bilirsin, hedefe geçiremezsin ama? Dostlukta böyledir işte? Biten bir sayfanın ardından, ağlanası bir boşluk gibi... Ben kim miyim; toz zerresi! Hiç olmayacak kadar bitik, ama? İçinde; hayat barındıracak kadar, çok gözüken! Benimle tanışmak için, masanızın tozunuzu alın yeter!  

Kara İnci 

25 Aralık 2016 Pazar

ESTEPETA (SON)


3 05 Kısım

 ''Neden ölmedim'' demeyin? Onun güneşini kalbinden almayın. Senin için değil! Sevenlerin, sevdiklerin insanlık için yaşa! Dip onlar için değil, senin için bile iyi olmasın. Yardım ettikçe, yardım bekledikçe vardır insanlar... Seni Leyla, seni Mecnun, seni Berna seni Levent... Bir sayfa daha açarsın. Doldurursun acıların ile öfkenle! ''Mutluluğunla'' diyemeyeceğim! İnsanlık ne kadar kötü günler yaşarsa, o kadar ümitsiz oluyor? Yırt ay sayfayı! 

Kara İnci 

23 Aralık 2016 Cuma

ESTEPETA


3 04 Kısım

Leyla, Berna siz ikiniz tek yaşamaya alışmış olabilirsiniz! Ancak, kalkın! Size yardım eden; nefesiniz, inancınız var... Sizi yaratana şükreden de vardır. ''Karanlıktan korkma, ben yanındayım der herkese! İnancın ulaştığı varlık, Allah'ımız''. ''Ben dur dersem, durur dermiş'' ya o mesele! İşte İnci'de korkmasın! Allah'ı; sevdiği bir insanoğlunu yüreğine eşlik etmesi için, yolladı yanına. Korkmasın nefsinden, nefesini sevdiğine harca! Güneşin yanaklarınıza akmasını sağlayın!

Gül SAVAŞ 

21 Aralık 2016 Çarşamba

ESTEPETA


3 03 Kısım

  Geçmişini yok sayıp, bugüne rahat çıkmak için elinden geleni yapıyor Leyla! Berna feminist tek başına bugüne geldi, ama? Yarınların da aşkları olacaktır. ''Bensiz bir şey yapamazsın! Güvenini ayağa kaldıracağız'' der, haklıdır! Belki ben senin yanındayken, ne işler bulacaksın? Yeni hayatın benim elimde, değişeceksin! Şekilleneceği, şimdi olmazsa olmasın. '' Ben kimim? Bizim yaptıklarımız için çalışmayacak mıyım,'' der efendi? Süre akar, su akıntısını bulur.  
Gül SAVAŞ 

19 Aralık 2016 Pazartesi

ESTEPETA



3 02 Kısım

Hep ya seçim, ya kader? İkisinin arasında kalmak gibi bir şey bu... Soruların cevabını vermeden, sadece karşıya baktım! Cümleler tek cins değildir. Tamam, yapısı bakımından iki yönlüdür ama? Cinsiyetleri de vardır! Bu hayatta ben feministim! Sevdiğimde maskülist ''Bu kelimeyi bulmadan önce''? (Sadist ya ben doğru kelimeyi bulamadım. Fendi sevdiğim içindir. Kalbimi attıran kişi için ağır başlı demek daha uygundur!) Tek ben değilimdir! 

Gül SAVAŞ 

17 Aralık 2016 Cumartesi

ESTEPETA


3 01 Kısım

 Can; kan, duvar, damar, yakın uzak tanımaz! Bir şekilde; nedense bakılıyor, genç yaşlı herkese. ''Yaman'' denilmez miydi? Hak verilmez miydi? Seni ben yapan kim bilinmez? Karanlık seni sevdi mi? Hayır, neden? ''Sezon açıldı nasıl bitti'' demeden önce? Seni sen yapan bu yaşama arzusu olmalıdır. Ne yalan söyleyeyim? yemek servettir insanoğlu için... Yarım cümlelerden, nefret ediyor bir yazar! Ama hayatta, yarım değil midir? 

Gül Savaş 

15 Aralık 2016 Perşembe

ESTEPETA


3 00 Kısım

  Davranışı unuturlar haklı olarak! İnci: korkma, kimse yoksa kaderin var! Seni bekleyenler, senin seçeceklerin! Canan; doruk noktası ve gün ışığı olsa her gün güler de? Sana iş çıkartıyor, bakma sen ona! Batı'dan baksın bir anda, ne olacak? Kırılan kendisi! Sonuçta; Efendi konusunu? Ona başta, İnci kadar canı yanmaz! ''İleri ki günler neler getirir bilinmez'' diye, umuyor İnci Canan için...  

Gül SAVAŞ

13 Aralık 2016 Salı

ESTEPETA


2 08 Kısım

Ardından yeni kişilere yardım eder, ama? Güvensizlik! İşte; herkesin ensesinde, kalbinin derinliklerinde duran... Kimseye karşı değil. Nefesinin, inancına karşı oynadığı bir oyun. Vay haline, sakin kal! Kimsenin diğer dünyaya gidip, seni yalnız bıraktığı yok! Dur ruhun var! Yardım istemeyecek kadar yorgun, ama? Yardım isteyenleri geri çeviremeyecek kadar cömert... Başka yollarla güveni unutup, insanlara! ''Neden ben değil'' diyebilirsin? ''Duygusuz insan'' derler, ama?

Gül SAVAŞ 

11 Aralık 2016 Pazar

ESTEPETA


2 06 Kısım

 İki; sevgilisi efendisi, hayatta ondan bir tık önde olan karanlığı, buraya çağırabilir miyiz'' yargıç? Üçüncü olarak; çevresinde kol kanat olmuş, ilk iki seçeneğe bakarak! Kırmızısına en tip duygularla, kördüğüm bir şekilde bağlanmış... Kendine olan bağlılığı sorgulanan? ''Keşke çocuk olsam'' bile, diyemeyen! Ama dışarının şenliğini özleyen bir Canan, Leyla, İnci vardır. Leyla'da bende oradan topuklar kaçardık! İnci: efendisini kaybetmekten korkmasa, o da kalkıp kaçar...  

Kara İnci 

9 Aralık 2016 Cuma

ESTEPETA



2 07 Kısım

 Bu bakış; kime hayır olur? Yeter, çıktım gibi, şekillere giren ben... ''Hayır'' demeyi, öğrenmeyen kimdir? Seviyorum her şeyi yapmayı, ama? Beceremem bazı şeyleri! Yelkenleri suya indirmek sadece acizlerin yollarıdır! Bir tek ölüm; suyu çıkarıp ortaya döker, fütursuzca hemde! ''Ah şimdi ne desem? Kime dert yansam boş, ama? Bir; işsiz güçsüz, okulunu bitirememiş birey modeli çizebilir miyiz hemen

Gül SAVAŞ

6 Aralık 2016 Salı

ESTEPETA


2 05 Kısım

Bir betimleme sana özelse, kim sana göre onu de? Nereden biliniyormuş, Allah'a sen! ''Kime ait'' demek, daha doğru! İnanç sana ait! Ama ben bilmiyorum... Sonuçta bu konular konuşulmaya gelmez! Ancak bir kadını yazıyorsan? Yaşamına katlanacaksın! Ailesi; ait olması her şekilde söylenen, nefesin süresine katlanılması gerekli midir bilinmez? Ama ben, benim sonuçta! Hayatlar yasaklı değildir. Anlanmaz bir anda; sen ben, ben sen oluruz!

Gül SAVAŞ