PİNOKYO

7 03 Kısım

Seviliyorsun, sevilen her an ben olamam ya! Bir bin kez, sen ol bakalım. ''Sadece ben desem, bencil olarak? Seni kaybederim'' diye korkuyorum! Örselemek gibi, anında silkeleniyor kişi. Senin için ve bütün insanlık için ayaktayım. ''Her daim'' diyemem! Çünkü her acıya katlanmak zor. Ben ne yapayım! Gitme ama, gördün! Düşünce, ne kadar karmaşa oluşturuyorum hayatına karşı? Benimle kalmak zor, ama zevklidir! Ben kendinden çok? Karşıyı düşünen biri olabilmek için, kendimden bile vazgeçerim. Bu basit bir oyun benim için,''Sen ki'' diye başlamak zor değil, ama? Destek ve değer görmediğin kimseye, suç yükletme işletme garip geliyor. Ama örselenme de, daha çok fark yaratır. Sende, onda, herkeste! ''Bana denk mi gelir'' dediğiniz! Çeşitli olgular; olaylara, olaylarda tepkilere! Örselenmiş her bilginin adımın üzerindeki örtüleri açacak gibidir. 

Kara İnci