PİNOKYO

6 01 Kısım

Peki arada herkes gibi? ''Neden ben'' demene, izin verende odur! Sonuçta; nefsini en iyi şekilde anla ve nefesine sarıl. İstemiştir dürülmek, bitip gitmeyi beklemek. Nereden olacaksa? Uzun kısa ya da bir ömrün olduğunu anlarsın. Uçmak gibidir... Varlıklar için, mubahtır belki! Allah'ından başka kimse bilemez. Bazı olguların: doğruluk paylarının, hayata dünyamıza, uzantılarını'' diye başlayan bir cümle sonlanamaz! İnsan içinde devam eder. Ömrü boyunca ki, nefsin? ''Bin hadise var şu an ne diyor acaba iç sesin? Nefsin yanıldığını anlar mı, yoksa? Dur zaman onu terbiye ediyor, zaten mi dese? Ne dese, bilemediği garanti. Ama susamaz, senin için ah diye başlarsan? Karşılaştırmaya o an sana koşarak, yardım eder! Kendine zarar vermeni isteyemez. Haklıdır! Bu bölüm; tozlu sayfalardan çıkma, numarası da iki bin üç yüz değil mi? 

Kara İnci