PİNOKYO

21 02 Kısım

Sadece ben yaşamadım bu duyguları, davranışları! Ama farklı düşüncelerle, yolumu değiştirebilir hale geldim! ''Yaşasın'' mı demeliyim? Bilemedim, ama! Aynılık içinde; bazen böyle tersliklerde, yaşanmıyor değilmiş? Hani insanlık bu sonuçta. Her suç, mubah sayılır. Bir yapaylığa, elini bıraktı. Kendisini biraz zor kaptırır. Ama bedeni? Yapayın; alt sistemlerinin, kölesi olmuş durumda! Zaten beyin akıl işbirliği, yapamadan elimize geçmeli. Sonra? Onlara insanlığın saf; ama güçlü duygusu vicdan, bir araya gelirse? Onlarla anlamlandırmadığı; örselenme ile, her şeyi çözecektir. En iyisi kaderin, bunları silsin. Bir gibi, ama! İki ayrı, nefes bu oydu. Tehlikeli ama? Değerdi benim için, kişiliğim! Hayatım değişsin, istemiştim çünkü? Haklı olarak! Sen, o, herkes, bana güleceği yere? ''Biz hayata gülelim'' diyorum sana?

Kara İnci