PİNOKYO

14 05 Kısım

O sana dünyaları verdi sonuçta. Ben galiba saçmalamak da, ilerleye bilsem de! İlişkiye bağladım, sonu yaşasın! Kalbim orkestra gibiydi, bugün neyse ki? Gelecekle ilgili hayalleri, daha hedef yapamadım. Yoksa halen geçerli sahnem var! Bir yerde; beni, seni, bekleyen izleyicilerde ailelerimiz olurdu. Galiba biricik değildir, kimse! Eşi vardır, mutlaka! Yaşadığımız yalancı dünyada; benim gibi yarini bulan ve onu tanımak isteyen? Ya da arayan, bulmaya can atan kimselerle, dolu bu hayat? Hesaplaşma daha sonraki aleme aittir. Bozuk kaset gibi, bazen aynı kelimeleri kullanabilir kişiler. Ama anlamlar çok farklılaşabilir anında. ''Tatlı yiyelim tatlı konuşalım'' demiş, atalar. Haklılar! Bir dilim pasta uzat, oradan arkadaşına bakayım sen! Bu gece son kelimesi, şarkı içindir... Bir tek ölümden, korkmaz insanlar. 

Kara İnci