26 Mart 2016 Cumartesi

PALYACO


34 02 KISIM

İyilik hiçbir zaman karşılıksız kalmaz. İstesen de, istemesen de. Bakış açısıdır: insanın düşmanı derler ya! Bardak: boş mu, dolu mu diye? O misaldir her şey. O kadar demek, küçümsemek ise? Sana bazılarına da, bazen son nokta. O kadarın, o kadar anlamı çıkar ki? Aslında; senin, ne gördüğün önemli. Bilmem anlatabildim mi? O kadar, geçmişte sayı saymaktı. Şimdi susmakta davranış, varsın maviye ulaşmasın. Etrafımı karalar sarsın. Karanın bile incisi varmış. Mavinin bulamazsın. Ne dert olursa olsun? Hangi hastalık vuku bulursa bulsun? Ne ayırabilir gülüşünü, senden? Eğer yoksa mimiklerini oynatmaya üşeniyorsun dur. Dayanacak güç kaybolmaz ya! Sen yerini unuttun. Yada üşeniyorsun! Bazen ince şeyleri deşmek; insana zarar verebilir, bu güvensizliğe delalettir. İmkansız değil. Bu dünyanın da bir nedeni var. 

KARA inci

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder