ISKA 6

6 09 Kısım

Kalem; ben üst seviye olmam diye, kendini kırsa bile. Devam etmenin yolunu bulur. Olgular; hepsi gerçek der! Yalan yok diye, kandıramaz seni. Sonuçta durduğumuz alan; yalan dünya üstesinde kurulu, bir şekilde? Kendimi; cendereye atamam insanlık için, desen bile? Sevginin anlamlarını da, kişiler verir sana! Değil mi sevmeyecek olsaydı, ona öfkelenmez din? Onu özlemez din... Mesela bu şekilde değilde, öyle mutluydular olmaz! Ki; bir, iki, üç, diye say! Hayatını, zamanını, eline al. Biliyorum insanlığına, fayda sağlamaz ama? Hayatın diğer olgularını, durdurur senin açından belki. Ayrıca ruhunun diğer yarısı, bu şekilde daha fazla yanındadır! Belki kalbim dediğin, nokta onundur. Tekrar etmekle, kırk kere demekle, bir şey olmaz ama! Ben; yinede diyeyim klişe, gerçekliklere sarayım. 

Kara İnci