ISKA 11 (SON)

11 09. Kısım

Kaldır başını, bak doğan zamana! Sana; cenneti hediye edecekti, belki! Anca kendine geliyor. Doğa insanlıktan nasibini alıyor. En büyük iyilik ve en ufak kötülükle tanışıyor... Sessizce beklemesini istemiyor, an ama! Kan ter içinde uyanmak, bir işe başlamak deyimdir. Ama Gündelik hayattan alınma olduğuna, gerçek yüzü de, elindeki kozlar yüzünden yıkılmasın. Sahteye dönmesin, elinden geldiğince içine gömmelisin. Her şeyi, hiçbir şeyi... Hakkımda yirmi şey; ne bilmelerine gerek? Hissedilen ne olmalı? Herkes yaşıyor, insanlığını arıyor. Yada buldu! Diğerlerine yardım ediyor, bunun neresi yanlış? Heyecanla yer değiştirir. Öğrenci; yeni bir arkadaşla, yeni bir hayatla tanışacaktır. Ayrıca, ayrıntıda, aynılık vardır. Onu kendisine çeken... 

Kara İnci