23. Kısım
Küçük çocuk; içindeki aşkı nası büyütüyorsa, bende... Her neyse ki; konuşma tarzı bir zamandan sonra, değişen kişiler arasında yer aldım. Baktım; benden alınanların yerine, bir şeyleri dönüştürerek koyuyorum. Dik bir şekilde durup, hayatımı dengeleyebiliriz! ''Değil mi iç sesim''diye, soranlar arasındayım? Nedendir, bilinmez! Kanıt sunacak kadar, duygularım gelişmedi. Mazoşist ne garip bir kelime. Kavram haline gelmiş, ama neyse! Zarar vermek olarak görünse sadece, olmaz mı? Hayır ya da evet! Ben bu kadar, takan biri değildim.
Kara İnci
Tırmanmak dağa mı? Hayır! Merdivenlerle bir yere mi? Hayır! Senin kalbine tırmanmakla olur. Ancak şimdilik! Gerçi insanlar, adranalinle neler başaramaz da? Çok zorluyorlar bedenlerini, acısını ruhları çekiyor.
Kara İnci
22. Kısım
Nefes aldırıyorsa, diğer varlıklar... Onlar için, almak zorundasın! Ayrıcalıktır, yaşamı hissetmek. Bu ayrıcalığın yanı sıra, somut hediyeler sana verir kişiler. Sende sevinirsin. Ancak; üzerinden uzun bir süre geçtikten sonra, hatıra olarak adlandırılır. O cisim; acı yada tatlı bir tat bırakır bedeninde ona baktıkça! Bak ki; batma, huzuru yakala! Yalnızlık olsa bile; teklif ilişkileri başlatır da, bitirir de... Ama nerede? Aslında; her şey anlamlarda gizli. Sevmek bile, iki anlam yüklü hayatta. ''Karşılıklı karşılıksız imkanlı'' derken, her şey açığa çıkmıştır!
Kara İnci
21. Kısım
Belki ya da hiç kere bile, bir durumun içimden çıkmak istemeyeceksin. Belli ki; hiç görmediğin, seveceğin bir şey olabilir. Nereden bileceksin? Gidenlerin, terk edenlerin ardından, mum yakmak sana zarar! Rüya gördün ve bitti. Belki; gerçek anlamda rüyaya hasret kişiler vardır. Onları düşün ve hayatına nefesine saygıyla eğil. Duymakta zorlaşır bazen kişiler. Eylemleri yapmak istemese bile, zaman akıyor. Lanet saat; dairesinde, dönmeye devam ediyor! ''Düşünülmek, hissedilmek yaşam'' demekse?
Kara İnci
20. Kısım
Sende buna arka çıkma! Oturmada, git yenilikleri ara bul. Ondan uzaklaşmadan, keşfedilmeyi dene. Elinden geleni ardına saklama, anında kullan. ''Sinir et gerekirse, öyle olsun'' desin. Ancak sen sen ol, bel bağlama hiçbir şeye. Bırakma eylemini; o da sende gerçekleştirebilirsiniz sonuçta! Hayat bir peri masalı aslında! Saklanan sırlar olduğu kadar, gerçek ve keşfedilmemiş olgularla doludur. Kurguda; hayat sahnesinin, bir kısmıdır yalnızca. Affet diye yalvarılır da, işe yarar mı bilinmez? Her işte bir hayır vardır demişler, haklılar belki...
Kara İnci
19. Kısım
Ardından hayatın kısalığı, gözünün önüne sürülebilir. Ama sen ona aldırma, ne istersen onu yap! Elinde sadece doğruların kalabilsin. O kalmasın yanında! Yalın arıza halinle; beraber geçireceğiniz çerçeve için, ona muhtaçsın. Belkide bir yol var uzakta, o yol... ''Kime neye'' diyerek, ayrılır sorumluluklar? Bireylerin omuzlarında bırakmaz, o bedeni. Ruhun mikrop kapar sadece! O da kanına karışır hızla. Geldi mi, kaldı mi? Bilecek o da duygular gibi, anın gazabına uğruyor. Değişi veriyor. ''Değişimin ta kendisi değişimdir'' demişler, haklı olarak.
Kara İnci
18. Kısım
Pişmanlık budur, işte keşkeler budur! Küçük varlık için, ne kadar zordur küçük dünyada büyük olmak. Sahte duraklarda, aydınlığı seçme şansın yoktur. Ama onuru bulabilirsin! İnsanlığa tek bir adım uzaklaşıp yakınlaşa bilirsin. Sıcak soğuk meselesi... Ya için içine sığmaz! Ya da tam tersi işlem görürsün hayattan... ''Hayat'' demişken? Yazıları kişileştirmek; aynı anılar hatıralar için, söylediklerinle uyuşmuyor. ''Ama neyse, herkimse anlam yüklemektense'' diye bir şey yoktur! Yükle ki; kapıların kolaylıkla açılsın. Onun için; ne yapmak istiyorsan, onu yapmalısın. Sonuçta dünya; dün bugün yarın, zaman çerçevesinde dönüyor.
Kara İnci
17. Kısım
Laçin, tarçın güzel kokular arasında kalır, her durumda. Sana ''yaşamı sev'' diye haykırır, haklı olarak. İç hatlar terminali gibi, karmaşa içindedir hayat. Belki durum yer her kimse gibi, mücadelecidir. Her şey sürprizler harikalarla çevrili. Terminal; bedenin ruhun her hal barındırır. Akım; her kelimesi içinde, bugün saçmalıkta olsa olan biten bu. İyiler için, çalışma var içimde. Ancak; keşkeler yok, bu olaylar içinde. Çocukların suçu yoktur onlar melektir. Hadi senin zevklerin için, olduysa? Onun suçu yok! Ama sen hatalısın! Dünyaya belki katliam yapacak birini kendi hayatın için getirdin! Onun eline frezya verdin, bravo...
Kara İnci
16. Kısım
Her durum durur mu? Değerler değişkendir bakış açısına göre... Bir gün gelir; hayatın tepetaklak olur derlerdi, inanmazdım. Benden başkası; kendi ruhunun kanıyla, beni yeniliklere inanmaya teşvik etti. Bilinmeyen kapılar vardır! Ama keşfedilmeyi bekleyen, anlarda vardır. Hayal etmekten korkmayacaksın! Onları en ufak hedef haline getireceksin, gör bak neler olacak hayatında? Duaya başla, yavaş yavaş harekete geç yeter! Ancak; zaman, mekan, cesaret bir arada bulunmalıdır. Yaz çiz sil, yapboz gibidir yaptıklarında. Kalkarsın bir olay çıkar karşına. Ama bir gül, inançla dol yeter! Kiralıktır hayatın sonuçta! Bakış açısına göre, değişmeyen olgular arasında yer alır bu metamorfoz.
Kara İnci
15. Kısım
Çocuğun (tıpkı okuldaki hocaların yaptığı gibi, konuyu sorabilirsiniz ona?) Anladım da ki! Sorudan sonraki, tepkiden korkuyor. Gerçi; ben ne eminim, ne de yemin ettim. ''Hocam bu mal da bir hata var!'' Sen sen ol, kabullen sus. Bu mal; parçalayıcı bir sonu hak ediyor, son amcasını... Ayırım toplumların bir gerçeği haline gelmiş. Neden mi? Günlük mücadeleler galiba! Ama hayır, ayırım cinsiyette olduğunda? Son nokta kabul ederim ben onu. İnsanın; duyguları, davranışları, olayları, değişmez ki? Siz neyin derdini yaşıyorsunuz! Ayrım olmadan herkes okusun ki, ders çıkartsın sorgulanmadan kendi isteğiyle...
Kara İnci
14. Kısım
Senelerin umurumda olmadığını, sen biliyorsun. Tek kalemde geçtik üzerini! Gözüm gibi, bakarım ben sana! Sende benim için, kalbini verirsin! Biliyorum öyle de, olmasın. Ayrılmayalım yeter, tamam mı? Kişi kendini bilir. Çocuğunun tek gülümsemesi yeter, galiba? Kişi için değil! Çocuk için, umut kaynağı olur ve her şekilde aldırma onun isteği için olmuşsun. ''Ama kendi isteğin için, yaşayacaksın'' der, kendi döngüsü. Devam eder, kişi bu şekilde. Olayları değiştiriyordur, verdiği kararlarla belki. Geri dönüş, ileriyi göremez. Ama siz ki, gördüğüne ya da duyduğuna inana kişilersiniz? Bekle ve gör o zaman!
Kara İnci
13. Kısım
En iyisi için değil, en uygunu için savaşmalı kişi. Hayatımda, yenilikler de getirmiş olabilirsin. Ama; ben uygununu bulduğumuza inanıyorum. Sağ ol benim hayatıma şemsiye olup, beni koruduğun için teşekkürler seviliyorsun! Ki; sevilmek bağlarımızı kuvvetlendirecek güçte. Hayatla olan bağ, hiç bir şekilde kopamaz. Çünkü cahillik ya da güçlük her şeyi devam ettirmeye yeter cinste ki! Nasıl ''sen'' diye, başlasam bilmiyorum ki? Sen ki, her şeyi ifade eden şekil bulmuşsun. Sanki ilişki içindeyiz. Ama hayır, saf sevgi. Aile; kopmaz kaybolur gider değil mi? Ben kıskandığın kişilere bile, bu kadar içten olmadım.
Kara İnci
12. Kısım
Frezya ve ceza masal-gerçek arasında kalır. Mektupla pek alakan olmazdı, hani ne oldu? Bir kez daha, tefe koyup oynatacaksın kendini. İç savaşında iken, yapılmaz mı yoksa? Böyle işler, anlamlı olsun bari! Sen ki; kelimelerinle bir iş başarmışsın, yazar anneler arasına girmişsin. Sadece benim ya da diğer kişilerin dediği gibi; manevi güç olmuşsun, yaşayan kişilere. Bir gülüşünüze; kötünün iyisi ya da harikanın ötesine demesine, yol açıyorsun! Belki duyduğun bir cümle; ben senden çekiniyorduk, bende böyleydim. Ama kelimelerin sağ olsun, bana yardım ettiler ki! Onlar olmasaydı da, kaderimizde karşılaşmak varsa karşılaşırdık.
Kara İnci
11. Kısım
Yalan, gerçeğin en ufak parçasıdır. Frezya ve ceza bunlardan beslenir. Nefsin halleder, hayatını... Çok uzun gibi görünse de hayat, hayır kısa! Sen; sen ol, tadını çıkart acısını da çek. Ayrıntı olarak; yanında her zaman kötü olan her şeyi, kovacak bir şey olsun. Eskilerin kullandığı baston ya da şemsiye olsun. ''Çekilin'' diye, ne olursa olsun? Sizden, benden, ondan uzak dursun. Kisi her an yok olmayi bildigi gibi, kisiler icin var olmayi bilmelidir. Fanusu; seni gormedim kusura bakma ile kapatamazlar baliklar. Cevredekilere muhtac olabilir, ancak? Yasaminda devam ettirilmeyi ogrenir. Yaşadığı yer ne olursa olsun, dünyası hep aynıdır.
Kara İnci
10. Kısım
Bağları kuvvetli olmayanlar kurguda da olduğu gibi hayattan olmasa da çevrelerinden ayrılabilir. ''Kim bilir bu işin dönüşü'' demişler? Hiçbir şey bilinmez, haklı olarak! Ama öğrenebilir hayatla bağlarını güçlendirebilir varlık. Parmaklarımı birbirine doladım ve küçük bir hapishane yaptım. Ardından bana 'parmağını doğrultan' herkesi hapsediyorum.. Frezya ceza yüklüdür siz cezanızı çekmediğinizi inanın durun daha herkes eşsizdir. Ama aynılık taşır, yaşantısı tarzı. Cezayı gerçek vereceği kadar, yalanda verebilir. İnce bir çizgi bile, arasındaki ilişkinin ayrılmamasını sağlar.
Kara İnci
9. Kısım
Sana kurguya devam edilmesine izin ver! Frezya ve peri masalı desteklesin nefesini... ''Frezya sorgular kendi içim mi, bağlarım mı'' diye? Tek cevap, yaşantın olursa! Karşı tarafa bak, yazdığı hayatlara düşüncelerine. Orada bağlar ne kadar bağlı, frezya kimin ellerinde? Karşılaştırırsak, insanlığını oluşturan duygu ve davranışlar ortaya çıkar. ''Sevdanın türlü yüzü'' demiş, yazar. Haklı olarak, her şeyi üstleniliyordu karakterleri. Suç kimin üstünde olursa olsun, birbirlerine olan bağlılıkları kopmuyordu. Yeri geldiğinde birbirlerinin, beyaz akasyası gladyatörü oluyorlardı. Ama Glayör her şeyi alt üst edebilirdi ki?
Kara İnci
