PALYAÇO

4.0. Kısım


Olaylarım, hiç rutine düşmez! Düşürmez beni. Her varlık; birbirinin üstünden, geçinme derdinde olsa da? Soyutluk beni bayağı götürür. Ya dur, sana getirdi bile! Rüyalarımı, geceyi sevmezdim. Sevmeye başladım. Nasıl mı? Bilmem, ama! Aitlik meselesi bu galiba ? Mars etti hayat beni. Özelim kalmadı, bir anda. Kime, neye, ne içindir? Aitlik kavramı, tek kişiye özel değil midir? Tüm duyguları, davranışları, onda saklıdır. İsmin sorulmasın be adam! Ben zaten; diğer güzel şeyleri, günlüğüme de yazıyorum. Zaten aşkımı her yerden haykırırım. Ama, bazı şeyler özel kalmalı. Şimdilik geleceğimiz için, neyse? Bir konuşmada, bu kadar anlamsızlaştırmak  yapılır. Bir eylem haline gelmiştir.  Görmediğim duymadığım: bilmediğim derler ya! 

Kara İnci