12 00 Kısım
Evrenin yüzüne; ne olursa, olsun? Devam olgusu, devam ediyor. İnsanlar için, beden ya da ruh dayanıyor. Ne için, ne olduğunu bilmeden? Söylenmesi, bilinmesi zaman akışında iken... Bizi bekletirken? Ben: sana, ona, bize mektup yazmadığımı fark ettim. Hayaller, hedefler, gelecek yani! Zaman kavgamızı; bir kenara bırakırsak? Sevgili onurum! Sen ki; tüm duygular gibi, kendi hissettiğin için, beden ve ruhla çatışmaya girersin! Haklısın belki, ama? Kaderin; zamanı dışında kalan olgularında bile, kişi seni ya çok seviyor. Ya da sana kavuşamadığı için, hayatını donduruyor. Kendisini; ya şimdi ki, ya da geçmişin keşkesi'ne hapsediyor. Aynı diğer duygularında olduğu gibi, onu bırakmazsan! Bir şeylerden, vazgeçmezsen!
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder