PİNOKYO

12. 01 Kısım

Kaybetme korkusu olmasın, yeter ki! İnsanlık içinde; karşıdaki sevdiğinin, gözlerine bakman yeter. Sakinleşmek için; sen ya da o karşısında, annesinin hareketlerini bekler. En çok bu da sana bir mesajdır! Ya da; kendisini değiştirmeni. Yada senin ona dönüşmen bekliyor, istiyordur. Bir anda değil, tabi. O ya da şu şekilde, küçüklüğüne inmen. Ya da onun inmesi gerek! Sende mi? ''Aynı lafı yapıyorsun'' derler? Dünyanın en iyisi varlıklarıdır. Galiba doğallık dır, doğuştan gelen duygular vardır! ''Hoş geldin'' der tek varlık ya da Allah'ın! Duyurdun insanlığının, aynılığını neye yaradı? Neyse! Sen yeter ki, sarıl! İyi ki; iyilikte varmış de! Teşekkür et, ömrünü verene... Ömrüne gelen kişilere, canlılara, nesnelere... Olmadı mı? Tekrar duyur! Bende: buradayım de, iste! Vermeyen, zenci olurmuş zaten. 

Kara İnci