18 Temmuz 2014 Cuma

SİL BAŞTAN


31... 48. Kısım

Yapmadan önce düşünülmeli değil mi? Umurumda değilsin demek isterdim. Annem hayır demeyi öğretmedi. İnsanlara diye başlar cümle. Aslında; insanlarında başlangıcı. Sadece ışık demeti. İyilik ya da kötülüğü o ışığın içine biz topluyoruz. İyi olmak? Kötü olmak? Ne hayatın? Ne kaderi? İlgilendirir. Huylarımız varmış. Davranışımızı etkileyen. Hani nerede? Bizi doğru olana iten kişiler, olaylar, durumlar? Eninde sonunda tahammül kalmıyor. Zaman her salise devam ediyor. Dursun, donmasın! Tek düze inmesin, hissiz olmasın. O zaman. Ben kendimi kırıyorum. Kimseyi ilgilendirmez. Donukluğu mu? Taktiklerimle geçiririm. Narin, ben, küçüğüm? ''Neden'' deriz. Kimse yanlış demesin. Herkesin doğruları farklı çünkü. Bir iki üç dört. Tut zaman elinde. Bırak diğer dünyaların kapıları açılsın sana. Korkma bu sefer ilk ve son diye düşün. Yapamadın! Tanrı izin vermedi. Uzun tutamadın zamanı! Kaçtı, gitti elinden. Hayata mahkum bıraktı seni. Belki... Cümleyi sonlandırma ümit verme kendine. Karamsar! Olumsuz, kötü, siyah. Pembe olsun ruhun bu sefer.  Bilinç altı? Mantık dışı değil. Ama; duyguları saçma. Ağlamak, gülmek saçma! Fakat; en mutlu alan orası. Şişe? İçkiler; unutman için sana yardımcı olacaksa iç. Ancak; hatırlamanı daha da fazlalaştırır. Gülerken, ağlamak kılıftır. Anlaşıldı zaman aldı. Ancak; anlaşıldı. İstenmez hiç bir şey. Planlanmaz. Ancak; minik melek geleceği sırada planlama başlar. Tamam haklılar! Sağlığı unutulur sadece bir an. Sonuçta! Yarın bilinmiyor onlar içinde. Yalnızca son anda bilinir! Fakat; yaşamı hazırlanmıştır tanrı tarafından dünyaya gelir.  Hakimlik yapar ömür boyuna çevrilir. Rahatsızlıkları! Zaman ilerler kişiler sende sorun yok der. Ama; başında o kadar şey yaşamıştır ki küçük. İnanmaz! Şu an içinde planını yapan kişiler. Ona neden? Diye sorma lütüfunu kendinde buluyorlardır. Haksızlık! Der yalnızca. Anın içinde de yapamıyorum der! Ağlar tanrıya yakarır! Geçmişine gitmek ister yalnızca. Sanki düzelteceği ne var? Bilinmiyor! Bırakmak kolay. Başlamak zor diyor. Yanlış düşünüyor.Bırakmayacaksın üzerine gideceksin, sarılacaksın, Olmadı değil mi? Yapamadın! İzin verdin? Git dedin. Yalan değil! Neden demek başlangıç. Utanmak nedir? Eylemi yaptıktan sonra olan harekettir. O eylemi yaptıran da kaderimiz olayların ta kendisi. Aslında; hiç bir olay durum utanmak için gereksiz. Her şey bizim için çünkü. Unutmak? Her şeyi unutmak isteriz bazen. Adını, çocuklarını, kendini unutmak değildir istediğimiz! Yaşadığımız olayları unutmak isteriz. Haklı değiliz. Hatırlamalıyız. Belki o bizi değiştirecek olandır. O yeni kişiler ekleyecektir. Unutmak, utanmak çözüm değildir. İnsanız sonuçta her şey bizim için yaptığımız yapılan. Gel de gül. Bazı şeyler vardır. Zaman aksa bile can acıtır. Hayatın içinde kaybolmayan şeyler. Unutulmayan, silinemeyen düzelebilen. Ama; imkan çaba isteyen. Yapılamıyor! Engel vardır. Varlığından gelen. Bir süre sonra yara oluşturuyor. Sinmek ya da sinmemek olamaz. Birinin hayatına girmek zordur. Kolay olan kendi içinde durabilmektir. Nasıl olacak? Yolunda değil hayatın. Delilik kaybolmayı sağlar. Deliliğe vurulur bazı durumlarda. Hava çarpmaz, insanlar çarpar.     Kara İnci

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder