11 Nisan 2016 Pazartesi

PİNOKYO SOLO


19 00 Kısım

Belki; rahatlıkla örseliyor seni hayatın. Ama sen sen olmaktan, çoktan çıkmışsın dır. Doğarken, engelli! Her neyse? Neyse, bir kenara atamayacaksın o boşluğu. İşte çiziklerin iyileşene kadar, sen sen olmayacaksın. O da biliyor bunu. İster yanında kalır, ister biraz olsun uzaklaşır? Ama bırakmamaya, söz verilmiştir. Sen: sen olmaktan benim için bile çıkma diyordur, seven kişi. Haklı olarak! Karanlık bölgenin hayalleri, çok karışıktır. Sonuç olarak! Kişiliği tutan nedir? bilinmez, ama! Kırılmadan yola devam etmeyi öğrenir. Yavaş adımlarla dik durur. Gölgesine sonra, devam olgusuna sarılır. Cam kırılır, yel içinde kalır. Diğer insanları sevdiğini, sevenini düşün. Rahatla yada? Bir, iki, üç tıp oyna, rahatlarsın. Veya acımasız el kızartmada olur. Neden olmasın? Beden; ruhunu, yarine geri döndürme peşindeyse? 

Kara İnci 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder