KARAVANA

6 07 Kısım

Sağ ol yar. Hikayemde bulunduğun için, sence demeliyim? Biliyorum ama! Yazan kalemler, seni unutuyor bazen. Nasıl oluyorsa oluyor? Ardından konu bitiyor. Bir diğerine bağlanıyor. İhanet değil bu... Yaşamın ışığında; her yerde, karanlığının aydınlığını arıyorlardı. Buldular sevdalarını, yazılan kelimeler... Kolumun hem sana sarılması, hemde kelimelerini yazması gerek değil mi? Ayrıca iki elim kanda olsa da, yanında olurum ben senin... Yine yeniden, sana varırdı ruhum. Yani birden, heyecan yapmaz! Sonuçta eliyle, ruhuna sendeki parçayı bırakır yada? Kendisine ait olan, parçanı alır. Şaşkın olma, olunması sakıncalıdır bu durumlarda... Dakikalardır yanımda, kaldığın anlar? Ben; kendimi unutup, sen oluyorum! Hey bu güzel bir şey mi? Yoksa; bacaklarını omzuna al. ''Koş bana'' demeleri gibi, insanlığın tabirleri çok farklıdır. 

Kara İnci