18 Temmuz 2014 Cuma

SİL BAŞTAN


11...20. Kısım  

´´Yanılıyorlar´´ bence. Konuşmamak daha çok bağlar. İnsanları en azından sevgiden aşktan öyle yaparlar! Ayrılık vakti geldiğinde. Ne yaparsan? Yap ya da yapma. Fark etmez. Hayat yollarınızı ayıracaktır sonuçta. Sana verdiği mutlu günler için. Teşekkür edeceksin sadece. Arkasından duysa ya da duymasa. Önemli değil! Sağ olsun yeter.  Hoş çakal rengim... Üç noktaya mahkum bıraktım. Önemli olan var olabilmek. Sağ kalabilmek hayat için. Düşünmek mi gerekir? Plan yapmak mı gerekir? Hayır, hayır! Kader düşüncelerini bitirir. Beş saniyen bile belli değil. Seçtiğin yolların sonu bile belli değilmiş. Onu anladım. Kırmızı beni çok seviyor. Kin, nefret tutmamalı insan. İçinde birikir kendi ruhunu zehirler. Tamam! ´´Neden´´ ben? Demenin sonu yok. Sil baştan sevgiyi öğrenmeliyim. İlişki, aile. Karşındakini sevmek. Her üçünü de öğrenmeli insan. Sevgiden önce ´´saygı´´ önemli diyor bedenim. Hakkıdır. Ona saygı duymuyorum ki.  Şarkılar beni benden alır. Bende yazarım ´´hakkımdır´´. Filini eyleme dönüştürmekten güzel bir şey olamaz. Donmak, yanmak bir eylemdir. Ama; ateşe yaklaşmazsan, üzülmez, sinirlenmez sin. Sen yanmaz sın. Donmakta; aynı! Acıyor ruhum, rahatlamak istiyor. Kötü anıları düşün dedi dostum. Doğru insanları iyi yanlarıyla hatırlarsan unutamazsın! Kötü yanlarıyla hatırla ki! ´´Hayatına sil baştan´´ diyerek başla. Başla ´´senin olsun´´ dünya diyerek. Mezara gitmek isteyenler vardır? Ne kolay ´´senin olsun´´ deniliyor. Öylede, Böylede devam etmek zorundasın. Baştan başlamak için, şu anını bile silemezsin. Ama; başlayabilirsin! Yazar olabilmek için, kelimeleri yönetmeye başlamak gerekir! Tekrar üniversiteyi okumak gerekir. Tamam! Kararlıyım; yaşamımı ne kadar değiştirebilir sem.  Yapacağım kararlıyım! İletişim beni bekle. Kalmak zor değil. Ama; gidenin arkasından söylenecek, kelime bulamamak zor. Sorgulamak zor. Kendini de, karşındakini de. Yuva kelimesi arada kaynar bazen. Kalbin senin tek kişilik yuvan olur. Dört duvarda!  Soran  zaman, kader hayatta yoktur. Rahatladığını sanarsın. Hayır tutsak olmuşsundur! Başlamak ve silmek arasında. Fark bulamazsın. Neden? Ne ´´oldu´´ diye soramazsın? Bide bakmışsın ki! O mezarda sın. Sevinemez sin bile. Hayat seni mevcut listesinden çıkarır. Başlamak istesen bile kaderin izin vermez. Kelimelerin bitti ´´başlayamazsın´´ der. Başlamak için kaleminde ´´mürekkebin kalmadı´´ der. Ardından; kabullenmen için seni yanına alır. Melekler sayarlar. Sorgulamak tanrıya özgü sonuçta. O senin ´´suçun´´ yok der. Geri gönderir. Bazen tamamlaması için. Ancak; yaptıklarını değil. Yapacakların önemli olur. Ek süre verilmiştir. Sonunda tek sevmelidir. Doğayı ´´sevse´´ bile olur der tanrı. Bilsin, anlasın. Neden? ´´Geldiğini´´ der. Hayat bazen ek süre ile. Ve ya normal süreyle başlamaya değer. Kaderin yeniden. Ya da seçtiğin yollarla bilinmez! Ama; baştan başlar. Sil baştan. Güven önce kendine olacak ki. Ruhun rahatlasın. Karşındaki sana inansın. Bu konu; tüm davranış ve eylem için geçerlidir. Ben elime; kalemi, klavyeyi, almasam bile. Aklım üretmeye devam eder. Bırakmayı düşünsem bile. Okurlarım, arkadaşlarım, insanlar izin vermezler. Sen farkında değilsin! Ama; senin yaptığın hareket, dünyanın bir ucundaki. Ya da yanı başındakileri etkilersin! Kim bilir? Tutku ne demek? Tutku demek körü körüne hiç bir şeyi gözü görmeden birine bağlanmak demek.Tutku aslında sevginin yoğun hali demek .Gözler de baslayan kalpte sonu olmayan bir bekleyiş bir umut bir hasret demek.Tutkunun en buyuk göstergesi gözyaşı olsa gerek.Sevdiğin için akan bir damla yas... Bir damla . Yürekte hüzün ...

Kara İnci 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder