49...59. Kısım
Güler değişik şekilde geçmez. Aksiyon olmaz. Sedat gibi bir tanıdığımız yok ki aksiyon olsun. Rutindir hayat, boş zaman olmaz içinde. Okul vardır. İş vardır. Zaman yaratamazsın kendine. okur musun? Boş zaman bulmuşsun demektir. Kelimeler senindir. Çünkü bir süre hayat durur. Acı sevgi umut. Yapmak yapmamak tüm mesele bu. İyilik ararsın. Haklısın! Kimse sana neden yapmıyorsun diyemez. Atlatmak; bir kişiyi duyguyu davranışı. Yavaş yavaş yaşanmalı, her şey anlamalı. Fakat zaman hızlı akıyor. Mavilik akıyor, derinleşiyor.Haklı! Zorla olmamalı her şey. Bazen ''hızlı aksın'' denir. Haklılar! Hastanelerde karakollarda okullarda önemli yerlerde hızlı aksın. Donukluğu göstermesin. Konuşmayı sevmiyorum. Yazmak kelimelerin hızlanmasını sağlıyor. Doğru anlamayan bir yapım var.Kimse beni zorla sana sürüklemedi. Fulya ile mutlu olur bazı insanlar. Bende öyleyim. Hayat bu! Atlamak hobidir ya. Bende mi yapsam? Sen otur nereye diyor? Ilgaz! Ama o dedi. Gözlerini kapattığın hayal senindir demişti. Haklı! Kimse elimden alamaz o anı. Anın içinde özgür olun. İnsan! Hayalse; hayal olmasa da olur. Olmasa da sonuçta. Kim der ki Kaybolmaz kimse diye. Unutulur anılarla hatırlanır. Eşyalar kaybolur yerine yenileri alınır. İnsanların mezarları olur zaten.. Nefesin hiç bir zaman sana yardım etmez. Neden diye sorma. Hayat olaylar dahi bilemez. Yok ne az ne fazla gelir nefesin. İçindeki ateşi söndürmez. Ya da buzu eritmez. Bir nedeni yoktur Hayatın zamanın kaderinin. İster o nefes sana az gelsin. İster fazla. Hiç bir zaman tam olamazsın. Gerçek budur. İşin aşın geleceğin olsa bile bir şeyler eksiktir. Duygu davranış olgu eksiktir. Bir şey yapmadan otururken bile kaderindeki olaylar işler. Baştanı yazmadığın an her şey değişebilir. İsminin hayata yön verdiğine inanmak gerekir. Hayata bir şeyler tarafından tutunmak gerekir. El küçük, mantık büyük. Gel gelelim bencil duygular bunları yaptırır. Ne ara sensiz olduk. Daha önce bensiz ruhsuzuz. Kimse bize tek kelime söyleyemez. Neden mi? Kimsenin hayatı kaderi aynı değildir. Neden kadere bağladım ben? ‘’Keşke’’ dedim. Herkes biraz öyledir. Zor durumda kaldığında ‘’kaderin böylesi’’ der. Yalnızlığının nedenini araştırmaz. Belki son defa sorsa? İlk defa aldığı cevabı almaz. Belki kişi ve kişileri değişecek? Kim bilebilir? Süresinde değişiklik olmaz. Ancak; değiştikçe değişir zaman kararsızdır. Zarafetinden bir olayı değiştirmeye kıyamaz. O’da ayrılıktır. İster normal olsun. İster ölüm! Fark etmez hiçbir şekilde. Kusurun yoktur. Huyların vardır. Değiştirir seni. Sinirli, naif davranışlarına el atar. Gitme denilen yere gider. Yapma denilen şeyi yapar. On altı yaşındaki ergen ruhuna dönersin geri. İyisindir. Fakat karşındaki fark eder her şeyi. Ruhun küllerinden yeniden doğuyordur. ‘’Kimsem yok’’ diyen kişi olma. Ruhun seni terk etmez. Nefsin, nefesin, eylemlerin her şeyin senindir. Değişmiş halde! Olsun hayat seni bırakmadı. Sadece iş sahibi olmak istiyorum. ''Ayakta durmak'' için diyemem. Üzgünüm zaten. Demem o ki lafın gelişi ''yürü be'' dense bile. Sadece içime kapanıyorum. Yeni kişileri istemiyorum! Korkuyorum acımalarından. Kelimelerime sığınıyorum. Belki haklı. Belki haksız.
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder