Kara İncinin yolcusu olmaya hazır mısınız? Burada Nağmeler'imi bulacak yani; Şiirlerim ve hikayelerimi okuyacaksınız
18 Temmuz 2014 Cuma
İNAT ETME SEN!
89...100
Kaderimi değiştirmek. Aşkım için; yazmak. İnsanlar benimle birlikte dalgalansın. Anlatamaz ama gösterir. Kim bilir? Ünlü yazar şair. O da olmadı. Müzisyen olur. Her şey elimizde. Ben esip, kalemimle fırtına yaratayım da. Kim bilir? İmkansız olur. Siler baştan yazar ya da bir işe baştan başlar. Gitmek çözüm değil. Kalıp; susmak, dalgaları durdurmak gerek. Değil mi? Bulmak? Olmasını sağlamak? Bir istektir. Ben seni buldum. Sevgime kavuştum. İsteğimi yerine getirdim. Umutlu olmaktı isteğim. Arzum ise; her şeye rağmen kendim olmaktı. Oldu! İnsanlar hayatın içinde kayboluyorlar. Onlar için; sadece yaşayabilmek önemli. Yarına çıkmak. Haklılar! Evime varayım. Ailemi göreyim yeter diyenlerin. Tek isteği evi. Arzusu da ailesi olur. Galiba! Bazen; eşyalar konuşuyor benimle. Ne kadar uğraşsam da konuşmamaları için. İyi oldu! Saat bana seni hatırlatıyor. Okuduğum sözlerde seni buluyorum. Senin yaptığın hareketler; ''bir şeye işaret''. Aşka desen! Tamam! ''Yaşasın'' derim. ''Sende aşık misin''? Demeyeceğim! O kadar uğraşmaz idin ibreleri kendine çevirmek için. Seni zıt fikirlerinden dolayı sevdim ben. Biliyor musun? Karşılıksız her şey zor oluyor. İşe başvurursun. Yaşasın dersin. Bir umut bağlarsın ona. Sonra; olmaz. İşe başkalarını alırlar. Hayat güzel! Güzel de bazen acımasız. Bir gülüyor. Bir ağlıyorsun! Sen bana gezmeyi, sallanmayı, sarılmayı öğretecektin? İstiyorum! Bir ömür hemde. Sevgi bu değil mi? Baktım; anladım. Görmek yetmiyormuş. Bende yazılarındaki seni. Yazılarımdaki beni anlıyorum. Bir; kapılar açılsın. Ardından; kapansın. Dört duvar arasında kimse kalmasın. İki; mutluluk, umut, güven gibi duygulara yer versin ruhunda. Rahatlatsın bedenini! Üç; Karşısındaki iki ne yaparsa yapsın. Onunda kendisi ile aynı değerde olduğu bilsin. Ona göre davransın. Çünkü; yukarıdaki nefes vermiş, almasını da bilir. O değil de sevgi büyükmüş. Kalbin ne kadar küçük olduğunu sanırdım. Kimseye yer vermezdim. Ne kadar uzak tutsam da kişileri. İlişki ya da arkadaşlık fark etmez. Sevgi; her iki duruma da yetişir. Güvenmek; kalbini açtırır sevgiye. Yeter ki o küçük yeri aç. Seslere kulak ver. Her şey güzel olur. Arkadaşlık, kardeşlik varmış. Güven sağlamlaştırır. Sevgiye kardeşliğe açtırır. Ardından o yerde partiler verirmiş. Ruhun! Sağ olun. Hayran olmak. Nedir?. Ben bilmiyorum. Ben kişiler hayranlık duymadım. Özenmedim. Ya da; hatırlamıyorum. Ama; duygulara düşüncelere hayranım. Hani geçecek demiştim. Zaman vermiştim size. Haklı çıktım. Derin ve izli idi sonuçta. Ama; duygulara düşüncelere hayranım. Hani geçecek demiştim. Zaman vermiştim size. Haklı çıktım. Derin ve izli idi sonuçta. Sadece umut var, aşk var, sevgi var. Ben buyum işte! Kelimeleriyle can bulan. Hayata kafa tutan. Merak etme hayat sana inat güleceğim! Karamsar olmayacağım inat ettim.
Kara İnci
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder