KARAVANA

4 07 Kısım

Ki; öylede devam edilir, böylede ama? Zaman şimdi; sizin yanınıza da uğradığında, garipsemeyin diyorlardır. Haklı olarak; ben, sen, o yoktur. Bazen; kapı çalınınca koşup, ben bakarım diyenler gibidir. Bazen konular; karşı durulan olgular, gün gelir sana arkadaş olabilirler. Ayrıntıya indiklerinde; içim dışıma çıktı ağlamaktan der, insan. İşte haklı olduklarını, o zaman anlarlar! Sadece bazı kelimelerde; anlam gereği, yalnız hissetmesi gerekir yazarın! Ki; ilişkisi umutla devam etsin. Aynı günde; ömürde olabilmenin heyecanını yaşamak, istiyorsa bünyesi? Biraz sakince, bekleyecek! Sayışma olmaz demeyecek, sayacak! Buz dağının, görünen kısmı. Ya; görünmeyen diye, soracaktım ama? Benzetmeler tam yerinde yapılmış... Ne gerek var! Gelip, giden ne varsa yüreğinden? Hiçbir zaman; vazgeçtim deme demeye bile, hak bulma kendinde diyor göstergem! 

Kara İnci