KARAVANA

2 01 Kısım

Anlama, bilme, görme ve algılamaları da durdurur. Kişilerde; ben buradayım ve gerçeğim derler. Ters düşme, bundan olacaktır. Ki; olanaklar, farklı değişkenlere yol açmasın. Gerçeği öğrenmeye! O, hiç kişi olmasın? Nesne ve olguya razıyım! Sen; benimsin demeden, önce? Aklında; filizlenecek kıskanmıyor, sevilmem azalıyor demen çok klişe... Ölümüme koşmak? Herkes gibi; duyguları tamam, davranışlara dur diyebilme! Savaş pilotu gibi, olmanı gerektirmiyor. Özelliğim var ama? Belli belirsiz şartlarda, bunları sana gösterirse benliğim? Seni; tuttuğunu, hatta mutlu olman gerektiğini sana söyleyecektir! O, sen misin? Ayrı dünya değil, tek dünya olsun. Bizimle ve kaybetmek değilde? Kavuşmak olsun. Dayanabiliriz, gülelim hayatımıza. Bizi birleştirdiği için, sakın! Saatler yeter, şu an. Ruha ulaşmak için, iletişimimiz yeter! 

Kara İnci