- 41. Kısım
Bir, iki, üç, dur! Küçüğüm üzgünüm ileri gitmek yoktu. Tamam, fakat seni seviyorum. Sen kim misin? Benim var olmayan, kardeşimsin. Olan oldu. Bana ne? Sen benim yerime başkalarını seçtin.
O an Tonguç: Hayırdır birader kızın nesi var, demeseydi? Yazılara bu kadar bağlanmayacaktı! Yok olmayı fiziki olarak algılamayı bırakmayacaktı. Kendinden nefret etmeyecekti bu kadar...
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder