- 59. Kısım
Yeni yılı bana süslü şeker gibi göstermek gerek değil mi? Ancak süslü olan, iyi mutlu olan yılınız kendisiyle idare eder. Bazen zaman bir yılın içerisine gizlenir. Dokunulmayan olayların içinde yapboz parçası olur. Onun içinde sırıtır. Ben buradayım diye. Yalnızlık bu kadar dokunmazdı bana, şarkıdan sonra her şeyi dokundu bana. Senin hakkında bir sürü düşüncelerim var. Nedense kendini haklı çıkarmak için susuyor. Sus bakalım nereye kadar gidebileceksin acaba. Sende kayboldum Ama aşkı buldum ve yok oldum işte. Mabel'inde dediği gibi Kendimi sende buldum.
Uzay'da hemen; Tasarımın benden güzellik demişti. İleri de; bir yazar olacaksın sanki, ne dersin güzellik demişti Umut? Umut; soyutluğuna geri dönsene sen, yazsın bırak demişti Tonguç! Tılsım: Tonguç'un neden böyle dediğini biliyordu... Ümidi yoktu, ama? Geleceği bu adamlarsız olacaktı. Ateşini; geçen haftada ki masa da bırakmıştı. Buza dönüşemeden, sadece gülümsedi Tonguç'a! Ben; senden uzak duruyorum, sende benim kaderimden uzak dur diyordu... Seçimleri; alın yazısına bırakmamayı, o zamanlardan öğreniyordu.
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder