KARAVANA

1 02 Kısım

Odaklanmak; sen, ben olunca. Hayat daha kolay, hizli akar. Hormanlar acik halde, zamanin hizina kosar hale gelir. Ben; ne yaparsam yapayim seni ve insanligin bana verdiklerini seviyorum? Devam edecegim. Ben; sensiz olamam. Bu halsiz olarak geri doner bana! Halbuki bu zaten, veda degildi! Arti seni; ben yapan ozelliginden dolayi, ben ne kadar kacsamda? Dag yuruyusu gibi, zorlu olsada! Senide benimle goturuyorumdur. Çunku kalplerimiz bir. Evimiz birbirimizin odak noktasi. Yeni bir gün mü? Yoksa yeni bir kişi mi? Hayatını; an be an değiştirebilecek bilinmez! Ki; yağız ile, çetin bir beden mi denilmek isteniyor? Yoksa; ruhun kırılmayan parçalarının, doğruluğuna mı parmak basılıyor? Bilinmez  kurulan anlarda, insanlarda planlarla karşı çıkar. Hayatın zamanla, akışına nedendir bilinmez ama? 

Kara İnci