4. Kısım
Savaş; ölme, içindeki kötülükleri öldür. İyilikler seni sarsın! Sen gülmüyorsan, başkalarıda mı? Gülmesin. mi! Mutluluğun, umudun, onlar için var olsun. Barış ve savaşın; hayatın her dalında olabileceği gibi... Kendin için, nefsin varsa! Nefesin, başkalarına ilaç olsun.. Korkuluk; kötülüklerden koruduğu gini, iyilikleride kişilerin ellerine verebilir. İster korkuluk ol, ister kalem her şey olabilirsin. Ruhunun olduğunu unutma. İkiye bölünme bu olsa gerek. Araz kendi yaşama adapte etmek. Hemde Kumru´sunu elinde tutmak. Ruhunu, ruhu varlığı tanıtmak...
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder