8. KISIM
Bırakmalısın ki: hayatına güller iyilikler dolsun. Aşk gibi: büyük bir duygu, sadece tesadüflerle olur. Onu bekle, sen hayatında. Kelime dağarcığım, hayatla eş değer olamaz hiç bir zaman! Ancak yetmeli her şey. Gün bile uzuyor senin için, beş vakte ayrılmış. ``Kişiliğin kızıl güneşe alışsın`` diye, beş olmazsa on dokuz olur. Bir şeylere yetişmemi kolaylaştırır. Bedenim, ruhumun korkuluğu olsun! Eşya; hiç bir hükmü yoktur, canlılar gözünde. Hayat bu! Belki nefret söylemi; zararın en azıyla, zayıflıkla seni taşır kızıl güneşine. Manevi maddi, soyut somut gerçek hayal! Her
Kara inci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder