12. KISIM
Zamanı sadece kendin için düş. Düşün ki; kaderinde açtığın kapılarda! Kişiler, olgular yetsin sana. Gerçi; diğerlerden çok şey öğrenilir. Tek kavram, korku hayat değildir, içindeki ve tamamlandıklarıyladır. ``Buralar`` dediği, nedir ki. Eşyalara, anlam yükleyen biziz .Gözlerini, renklerini, hayat ışığını, çalan alan kimse yoktur. Değişmeyi sen seçtin! ``Düşmeyi gitme`` demeyi, ama gitti. Kalanda o an, ışık yayan kapıların içinde kaybolur. Zaman anahtarını ister, kullan kullansın. Sen düşünen ol, umursama. Dün dündür, bugün bugündür. Dolu dolu olsun, anların. Başlangıç!
Kara inci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder