Kendini unut! İnkar ediyorum önce. "Ben iyi biri olamadım ki" diyorum, isyan ettim. Belki bilerek, belki bilmeyerek. Ama kabullendim. Beni bu hayata, bu ara bilerek yollamış Allah. Benim de; bir amacım var... Ama yastayım. Neden ne için olduğunu, bilmediğim bir yasta. "Yanına alsada kurtulsam" diyorum. Belki günah, belki araf! Ama benim düşüncem bu! kim ne derse, dersin ki. Benim için ya da onun için kaderim onun elerinde atmalı. Affetmek; herşeye yeniden farklı şekilde bakmanı sağlar. Şaşkın kızgın, üzgün sinirli uçlarda yaşamanı sağlar hayatı. Tekrar başlanan diyet gibi...
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder