PALYAÇO SOLO

12,03, Kısım

Çok kalabalık garipliklerle dolu, kendini bile düşünmene müsaade etmiyor nedense? Konuşma, ama! Nefsin çalışsın, olmaz ki? Hayata soyutluğa haykıracaksın ki? Karşı; seni anlasın, olumlu yaklaşsın. Yansıma üzgün olmasın. Gerçek olguları bul dünya da, yalanları değil. Bu defa sevgi, hayatın değeri. Başka en iyi konuşarak, görerek, anlaşır insanlar. Haklı olarak, konularımız değişik olsa da!   Alıştık: sıkmayalım yeter birbirimizi cümlesi, manidar oldu. Ama haklıyım. Kimse değil. Sevdiğine merhaba önce, diğer insanlar sonra... Dışlamıyorum insanları, varlıkları da! Çünkü doğa aşığıyım. Bunu da: serilerinin isimlerinde gördük desinler, lütfen! Okurlar, bana içtenlikle yanaşmadılar ki? Sadece içimi döktüğüm bir günce oldu artık, gerçi? Senelerdir böyle! Takip için, yolumu gözlenmesini istemem istemedim de. 

Kara İnci