PİNOKYO

3 02 Kısım

En güzel geceler, belki. Ama en mutlu anlar, şafak vakti belki. Sadece benim için, nedensiz idi, beklenen seneler! Gururumdan kalamam ben, önüme katar giderim. Ben öyle edebi olamam. Kahve olmaz, bende! Yada çay? Belkide hayatımın tuhaflığı budur, benim. Belkide; dertten şişersem, gazımı alır maden suyu. Eğer kızıp, hararetlenir isem? Ayran gelir önüme! Eğer hayatı toz pembe görmeye başlarsam? Acılı bir şalgam kendime getirir, beni! Ne tuhaf bir kişilik demi? Kötüde... Kendimi yendiğim zaman, olacak bunlar... Hayat bilinmezlikten, ibaret. Ama insan bildiğini yapar. Ben iyiliği katillik de buldum! Ben yapmazsam, kim yapacak? Öldürmekte lazım, yaşamda değil mi? Ayrım kafalarda, sil at o düşünceyi. Ben: ayırmasam da, ayırıyorlar diyebilirsin elbet. Sen başkalarının ne düşündüğünü önemsersen? 

Kara İnci