PALYAÇO

20 04. Kısım

Anlık refleks, seçimlerimizi değiştiriyor. Kelimeler doğru orantıda çıkmıyor, ağzından. Senin, onun, benim hatam değil, zamanın çabukluğu suçlu. Her şey bir kelimeye, anlam yüklemekte. Şiir yapmakta alt tabakadan başlamaktan. Şekil şartlar ne gerektirirse, ondan? Kelimeler şiir olmuyor mu? Dörtlük mü gerek? Hadi oradan! Bana: seni gerek seni'' demiş Yunus Emre! Haklı olarak! Sadece gerekli gördüklerini, yapma istediklerini de, seçtiklerini de. Yaşamaya cesaretin olsun. Cesur; bir duygudur, hayret bir isimdir de. Yana yakıla, kandırılan. Aranan bulunan, bir davranışın sonucu çıkmaz ortaya! Ama neden duyguları, kişiselleştirmiş anlamam? Peki alışkanlık olmuştur, belki! "Canım ciğerim"der gibi... Soyutlukla somutluk, birbirine karıştı. Her şey güllük gülistanlıktı, sanki de! 

Kara İnci