ESTEPETA

1 02 Kısım

Özür diler bu bünye ve kendini asar! Geleceğim bir mezar taşı olacak. Ya şu an, ya da dakikalar sonra? Ne fark eder! Eşikte tek duruyorsam, eşsiz ruhsuz şeytanına tamahkar. ''Ölme öldür'' der, ilk adımlar... Ama nefretle yıkanmış masum bir ruhun, kefeni? Sadece ölümle, arkadaşlık olur. Siyah mıydı son görünen, renk? Sesler susardı, bu bağıranlar ne? Sirenler ise, hayır! Son durak olamaz, beklenmedik!

Kara İnci