PİNOKYO

29 00 Kısım

Ama akla; çıplak geldim, çıplak giderim gelir. Ama iç ses, onu sustursun. Nefsin, nefesini bir kez daha yensin. Sen: beni yendin, bravo desin! Karşıdaki ögeye objeye; ayağa kaldırılmadan örselendim, giderim kayıp toprağa yerimi bulurum desin! Haklı olarak ki? Gerçekler can yakar. Peki yalanla, ömrün daha çabuk biter mi? Hayır asla! Ama pembe mezarlığın şarkı olduğu gibi; aynı anlayış yazarınız dada, devam edebilirdi. Ama o sevgiye sarıldı! Oku, öğren, ruh ikizi anlayışı gerçek. ''Üzüntülerin geçecek'' dedi, haklı çıktı. Anlatıyorum, hafifliyorum! Üç nokta bizden sonra, hep devam ediyor ilişkimizde. Aşılmayan dağ oluşmadan, üç nokta yardımıyla iyiyi bulup? Yanımıza alıyoruz, Araf'ta gelen sadece iyilikti. Ona sarıl, herkese yardım et. Bu esnada; seni korucu kişi ve nesne bulunur. Sonsuza kadar, mutlu yaşadılar ibaresi içindedir. 

Kara İnci