08 00. Kısım
Ama hazır karışıklık içinde, kardeşlik unutuluyor. Güven; mutluluk değil, kırgınlık ve nefret getiriyor. Oysaki hayat; bir gülümsemeye bakıyor. Gülümseyince güneşe benziyorsun. Ela bakışımız, doğayı bize verir. Yeşil ve mavini tonları... Hem gök hemde yer yüzü arasında aşkımızı yaşamamızı sağlar. Ki; bazen sen bana, ben sana senaryolarla yaklaşıyoruz. Engeller yok oluyor, duvarlar varla yok arasında şeffaflaşıyor. Durumlar kalsa da, yüreklerimiz bir... İçten bir gülümseme mi demiştik? Güneş için; güneşte şeffaftır, dokunamaz varlıklar. O döner durur, ama her gün doğar.
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder