29. Kısım
Pinokyo; insan bedeni giymedi. Ama yine de; özelliklerinden dolayı suçlandı. Cezalandırıldı. Küçüktü ama yanlışlarını anlamalıydı. Burnunu her şeye sokuyordu sonuçta. Uzamasıda ona ya ceza ya da hediyesidir. ''Tırnaklarımla kazıyarak geldim ben bu güne'' desin, biri. Yaptığın yanlışları, saydın mı der, zaman? Hayır, doğru bildiğim yolda yürüdüm de! O da sana bağırsın! ''Her yol, geleceğe çıkmaz. Aptal abdal olmaz. Abdal olmak için, daha bir çok basamağı görmelisin der''. Haklı, o bilinmezlikte seçtiğim bir amaç! O, basamak oluşturmama yarayacak. Ardından bende bugünden, yarına çıkabileceğim de! Gülmek, hayata ters bakmaktır.
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder