17. Kısım
Kabuslar sana el versin, seni soyutlasın. Bir bakış atarsın, geçip gitmek istersin! İster geceye, ister gündüze küs? Bir şekilde hayata; bir parça umut, huzur, mutluluk bırakırsın. Bir kişi bile: senin için gülerse, üzülmesinden daha iyidir de! Ruhun rahat Zeki ALASYA! Hoca, usta, baba, dede ailenin bir ferdi olmaya devam edeceksin... Alışılacak bir durum haline geldi, ölüm! Ruh sahibine kavuşmak için, sonu beklemez mi? Düşler sokağında, inanmak istediğin tek şey! İnsan bedeninin, neden yok olmayı seçtiğidir? Tek bilinen gerçek; Allah'ın kendisinden parçasıdır ruh. Görünür kılınması, gerekir. Küçücük dünyanda, yaşamaya devam etmelisin.
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder