4. Kısım
Gün aydın olduğu an, her şey yeniden başlar. Ta ki; sağlık söz konusu olduğunda, ruhun kimseyi görmez! Ama başkalarından iyi bakım beklersin! ''Bir merhaba nasılsın'' denmesi bile, yeter. Bu sırada kişilerin sana, neden diye sorması? Seni üzer ama çokta kızdırır. Ancak sen ki; her gün gözlerini açıyor ise nefesin için, nefeslen yeter. Bir an gelir: söyle bana çocuk derse, yemin ettiğin kişi ya da olgular. Önce: emindim, Emin'e gittim dersin sende! O sana nasıl davrandıysa, ne gördüysen? Ondan söyleme kimseye! ''Benden görüp öğrendiğin, kendine basamak hazırlayacak'' derler, ya hani?
Kara İnci
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder