BATIN VE ZAHİR

17. Kısım

 Sonbahar

ayrılık ağıtları yakılır kefenini giymek için soyunur yaprak döker ağaçlar... sonbahar sis kaplar üstünü ayın karanlıklar zifiridir sende yıldızlar bile gizlenir terin hep soğuktur tende. sonbahar rüzgarın uğultusuna kapılır ölümden korkup uçar kanadı kırık kuşlar sonbahar yalnızlık daha bir berraktır daha az konuşur ağaçlar... sonbahar beni sen yapar boğazıma düğümlenen  

sessiz haykırışlar... 

Şiir #Ali Osman Şimşek'e aittir 

Yazarın; mevsimlerde, doğaya olan aşkı gibi! Onun için, sonbahar böyleyse? Diğer mevsimlerdeki; duygu ve davranışlarını düşünmek bile! Yeni bir başlangıcın kapısıdır. 

Kara İnci